ALI & ANOR V. THE STATE

• Pages: 14-30

14

NIGERIAN SUPREME COURT CASES

[1988]

1

N.S.C.C.

ALI & ANOR V. THE STATE

5

1.

N.M. ALI

2.

DANLADI ATTA

V

THE STATE

SUPREME COURT OF NIGERIA

APPELLANTS

RESPONDENT

SUIT NO. SC 203/1986

10

OBASEKI,

UWAIS,

OPUTA,

WALT,

CRAIG,

15th January, 1988

J.S.C.

J.S.C.

J.S.C.

J.S.C.

J.S.C.

15

20

Χριµιναλ Λαω ανδ Προχεδυρε − Μυρδερ χοντρα Σ.254(4) Χριµιναλ Χοδε, Χαπ. 28.

Λ.Ω:Ρ.Ν. − ∆εφενχε ρεστινγ χασε ον προσεχυτιονσ χασε − Σεχτιον 287(1)(α),

Χριµιναλ Προχεδυρε Αχτ − Εφφεχτ οφ.

Εϖιδενχε − Εϖιδενχε οφ ωιτνεσσεσ − ∆υτψ οφ τριαλ χουρτ − Εϖαλυατιον βψ αππελλατε

25

Χουρτ − Χονχυρρεντ φινδινγσ.

ISSUES:

1.

Whether the prosecution is duty bound, to call every available evidence in order

to prove its case.

30

2.

What is the legal effect where an accused person elects not to give evidence

on oath in his trial?

3.

What does it mean when the accused rests its case on that of the prosecu-

tion?

FACTS:

35

The appellants were charged before the Shaki High Court of Oyo State with

murder contrary to section 254(4) of the Criminal Code Cap.28, L.W.R.N. 1959

made applicable to Oyo State.

The appellants at their trial elected not to give evidence on oath and rested their

case on that of the prosecution. There was evidence of eye witnesses of the event

40

incriminating the accused persons which were no rebutted. The accused persons

statements made to the police contained elements which if they were believed by

the court would lead to the inference of self defence or provocation. The court

preferring the prosecutions evidence rejected the claims made by the appellants

in their statements to the police and found the appellants guilty as charged and

45

convicted them accordingly. The appellants dissatisfied with that judgment ap-

pealed to the Court of Appeal unsuccessfully. The appellants appealed further to

the Supreme Court on grounds dealing mainly with facts.

HELD:

1. That it is not necessary for the prosecution to call every available piece of

50

evidence. All that it needs do, is to call enough material witnesses in order to

prove its case, and in so doing, it has a discretion. There is no Law or rule of

practice which stipulates that any particular number of witnesses should be

called in proof of any case. If one credible witness testifies on an issue and

ΑΛΙ & ΑΝΟΡ ς. ΤΗΕ ΣΤΑΤΕ

15

τηερε ισ νο οτηερ εϖιδενχε τενδινγ το σηοω τηατ τηε τεστιµονψ οφ τηατ σολε ωιτνεσσ

ισ υντρυε, τηε Χουρτ µαψ βελιεϖε ηιµ. Ιν τηισ ρεσπεχτ, τηε τριαλ Χουρτ ωηο σαω

ανδ ηεαρδ τηε ωιτνεσσ ισ ιν α βεττερ ποσιτιον τηαν αν αππελλατε χουρτ το δεχιδε

ον τηε χρεδιβιλιτψ οφ συχη ωιτνεσσ. Ιν τηε ινσταντ χασε, τηρεε εψε − ωιτνεσσεσ ωηο

5

ωερε πρεσεντ ανδ ωιτνεσσεδ τηε χιρχυµστανχεσ λεαδινγ το τηε µυρδερ, γαϖε

εϖιδενχε αβουτ ωηατ τηεψ σαω ανδ διδ, ανδ τηεψ ωερε βελιεϖεδ, ανδ τηατ ισ τηε

ενδ οφ τηε µαττερ.

2. Τηατ τηε λεγαλ εφφεχτ οφ αν αχχυσεδ περσον ελεχτινγ νοτ το γιϖε εϖιδενχε ον οατη

ιν ηισ τριαλ ισ τηατ ιφ ιν τηε χουρσε οφ τηε ηεαρινγ προσεχυτιον ωιτνεσσεσ γιϖε

10

εϖιδενχε ωηιχη χαλλσ φορ α ρεβυτταλ ορ σοµε εξπλανατιον φροµ τηε αχχυσεδ

περσον ανδ τηατ εξπλανατιον ορ ρεβυτταλ ισ νοτ γιϖεν, τηε χουρτ τηεν ωουλδ βε

φρεε το αχχεπτ τηε υνχοντραδιχτεδ εϖιδενχε οφ τηε προσεχυτιον ωιτνεσσεσ. Ιν τηε

ινσταντ χασε, τηε αππελλαντσ ιν χηοσινγ νοτ το γιϖε εϖιδενχε ιν τηειρ δεφενχε

ωερε ωιτηιν τηειρ ριγητσ υνδερ σεχτιον 287(1)(α) οφ τηε Χριµιναλ Προχεδυρε Αχτ,

15

τηε εϖιδενχε οφ τηε προσεχυτιον ωιτνεσσεσ χαλλεδ φορ ρεβυτταλ φροµ τηε αππελλαντσ

ανδ τηεψ γαϖε νονε. Τηε τριαλ ϕυδγε ωασ τηερεφορε ριγητ ιν χοµινγ το τηε

δεχισιον ωηιχη ηε διδ ον τηε εϖιδενχε αϖαιλαβλε το ηιµ.

3. Τηατ ωηεν αν αχχυσεδ περσον ελεχτσ το ρεστ ηισ χασε ον τηατ οφ τηε προσεχυτιον,

ιτ µεανσ νο µορε τηαν τηατ τηε αχχυσεδ δοεσ νοτ ωιση το πλαχε βεφορε τηε χουρτ,

20

ανψ φαχτσ οτηερ τηαν τηοσε ωηιχη τηε προσεχυτιον ηαδ πρεσεντεδ ιν εϖιδενχε. Ιτ

αλσο σιγνιφιεσ τηατ τηε αχχυσεδ ισ σατισφιεδ ωιτη τηε εϖιδενχε γιϖεν ανδ δοεσ νοτ

ωιση το εξπλαιν ανψ φαχτ ορ ρεβυττ ανψ αλλεγατιονσ µαδε αγαινστ ηιµ, βυτ τηισ

δοεσ νοτ πρεϖεντ τηε αχχυσεδ (ορ ηισ χουνσελ) φροµ µακινγ λεγαλ συβµισσιονσ

ον τηε εϖιδενχε βεφορε τηε χουρτ. Ηε χουλδ φορ ινστανχε, σαψ τηατ εϖεν ιφ αλλ τηε

25

εϖιδενχε ωερε βελιεϖεδ, ιτ ωουλδ νοτ συππορτ τηε χηαργε ορ τηατ τηε εϖιδενχε

ωασ σο χονφλιχτινγ ορ ηαδ βεεν σο δισχρεδιτεδ τηατ ιτ ισ νοτ χρεδιτ−ωορτηψ. Νο

συχη συβµισσιονσ ωερε µαδε ιν τηισ ινσταντ χασε, τηερεφορε τηε χονϖιχτιον

στανδσ.

ΟΒΙΤΕΡ:

30

Τηισ αππεαλ ρεστεδ µαινλψ ον φαχτσ ανδ ον τηε φινδινγσ µαδε βψ τηε λοωερ χουρτσ

ον τηοσε φαχτσ. Τηε Συπρεµε Χουρτ ηασ χονσιστεντλψ ηελδ τηατ ωηερε τηερε ηαϖε

βεεν χονχυρρεντ φινδινγσ οφ φαχτσ βψ τηε Ηιγη Χουρτ ανδ τηε Χουρτ οφ Αππεαλ, τηε

αττιτυδε οφ τηε Χουρτ ισ νοτ το ιντερφερε ωιτη τηοσε φινδινγσ υνλεσσ τηερε αρε σπεχιαλ

χιρχυµστανχεσ φορ δοινγ σο ασ φορ ινστανχε ωηερε τηε φινδινγσ ωερε περϖερσε ορ

35

ωηερε τηεψ χουλδ νοτ βε συππορτεδ ηαϖινγ ρεγαρδ το τηε εϖιδενχε βεφορε τηε χουρτ.

ΧΑΣΕΣ ΡΕΦΕΡΡΕ∆ ΤΟ ΙΝ ϑΥ∆ΓΜΕΝΤ:

1.

Αδαϕε ϖ. Τηε Στατε

(1979) 6 − 9 Σ.Χ. 18, 28.

2.

Αλονγ ϖ.

Χ.

0. Π.

(1959) 4 Φ.Σ.Χ. 203.

40

3. Χ.

0. Π. ϖ. Αδδαε

(1939) 11 Ω.Α.Χ.Α. 42.

4.

Εββα ϖ. Ογοδο

(1984) 4 Σ.Χ. 84, 98.

5.

Φρανκ Ριχε

(1972) 20 Χρ. Αππ. Ρ. 21.

6.

λγβο ϖ. Τηε Στατε

(1975) 1 Αλλ Ν.Λ.Ρ. (πτ. ΙΙ) 70, 75.

7.

Νωεδε ϖ. Τηε Στατε

(1985) 3 Ν.Ω.Λ.Ρ. (πτ.13) 444.

45

8.

Οκονοφυα ϖ. Τηε Στατε

(1981) 6 − 7 Σ.Χ. 1, 18.

9.

Οτεκι ϖ. Α−Γ. Βενδελ

(1986) 2 Ν.Ω.Λ.Ρ. (πτ. 24) 648.

10.

Θυεεν ϖ. Σινγη

(1962) 2 Ω.Λ.Ρ. 238.

11.Ραβιυ ϖ. Τηε Στατε

(1980) 1 Ν.Χ.Ρ. 47.

12.Ρ.

ϖ. Εσσιεν

(1938) 4 Ω.Α.Χ.Α. 112.

50

13.Ρ.

ϖ. Κυρεε

(1941) 7 Ω.Α.Χ.Α. 175.

14.Ρ. ϖ.

Υνδερωοοδ & Εδωαρδσ

(1848) 3 Χοξ Χ.Χ. 82.

15.Χηιεφ Ωολυχηεµ ϖ. Χηιεφ Σιµον Γυδι

(1981) 5 Σ.Χ. 291, 326.

16.Συβραµιαν ϖ. Πυβλιχ Προσεχυτορ

(1956) 1 Ω.Λ.Ρ. 965.